Over haar werk schrijft zij het volgende:
“Het blijft raar: uren ben ik bezig in de doka om een, voor mij, perfecte afdruk te maken van een negatief. Ik krijg hoofdpijn van de chemische dampen, word somber van de donkerte en raak vreselijk gefrustreerd als het allemaal niet lukt. Maar uiteindelijk neem ik een geslaagde afdruk mee het licht in. En dan? Dan ga ik mijn met bloed, zweet en tranen gemaakte werk te lijf met naald en draad. Soms heb ik een beetje spijt, en altijd vraag ik me af waarom ik iets kapot maak wat ik zo zorgvuldig had opgebouwd. Maar een beeld zonder stiksels de wijde wereld insturen? Nee, dat is écht geen optie.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten