Een terugblik

Afgelopen jaar was weer fantastisch met veel verschillende kunstenaars en sferen. Hier nog een keer het overzicht op een rij:

17 januari 2010: Inktzwart met thisquietarmy (Can), Alejandra Slutzky, Rianne Witteveen en Jorrit Paaijmans.

21 februari 2010: Achter de geraniums met Gregory Buettner (D), Marcel Herms, Marian Dessing en Ellen Faber

21 maart 2010: Hand in eigen boezem met Fever Spoor, Alejandra Slutzky en Ellen Faber

18 april 2010: Groen als gras met scholieren van groep 8 van de Prins Willem Alexanderschool, Rattawud Srivisut en Hennie van Vliet

16 mei 2010: Oude koeien met Tine van Houselt

20 juni 2010: Pretty in pink (in het kader van KEIroze) met Use of Ashes, Ellen Faber en Rattawud Srivisut

19 september 2010: Aquamarijn met Dirk Serries (B)

16 en 17 oktober 2010: Melting pot (in het kader van de Mode?Show) en In search for Intimacy met Henri Senders (in het kader van Vreemde Gasten) en Billy Gomberg (USA)

21 november 2010: Geen blad voor de mond
met Allan Conroy (Canada), Jan-M Iversen (Noorwegen), Aidan Baker (Canada/Duitsland), Bernd Oschelda, Patricia Thomazo (FR) en Hennie van Vliet

19 december 2010: Asgrauw met James Mc Dougall (a.k.a. Entia Non) (Australië), Anne Elst/Frozen Whisper, Hennie van Vliet en Norb Mommersteeg

Asgrauw in verschillende tonen

De expositie Asgrauw toonde in verschillende tonen hoe de kleur en het woord asgrauw wordt geinterpreteerd. Van persoonlijke herinneringen aan het gezin en gothische verbeeldingen tot kille en koude interpretaties van de zijkant en machtscentrum van de kapitalistische samenleving tot het afscheid van een trouwe platenspeler of het omgaan met de pijn van vele operaties met daarbijgaande lichamelijke veranderingen.

Ondanks het witte dek in de binnenstad door de neervallende sneeuw werd de expositie met veel aandacht bezocht.

De Werkplaats - Asgrauw - december 2010

Jan Kees Helms & James Mcdougall - Asgrauw from jankeeshelms on Vimeo.

Asgrauw

De dagen worden langer, de politiek heeft een asgrauwe laag gekregen en de sjeu van het leven wordt wegbezuinigd. Asgrauw was vorig jaar gepland in de maand december en past 12 maanden later naadloos aan bij de tijdgeest.

Nørb Mommersteeg - Metropool grijs eerste werk
De randen van het verstedelijkte landschap vertellen hun eigen verhaal. Ongebruikte parkeerplaatsen, tijdelijke bebouwing, niet-bebouwde gedeeltes op bedrijventerreinen en nieuwe geheel grijze gebouwen. Op het fotowerk zijn mensen afwezig. Desondanks is al het menselijk ingrijpen in deze wereld aanwezig. Bedrijventerreinen. Het gebruik van de 'kleur' grijs valt op. Een landschap van oogverblindende roestvrij stalen en aluminium gebouwen in de zon. Vechtend tegen de opkomende, laaghangende grijze lucht. Steunend op een woud van heipalen. Een landschap dat weigert te behagen. Gebouwen als muzak. Aan de horizon ontstaan linten van bedrijventerreinen. Snel, praktisch en goedkoop gebouwd. Een doolhof van grijze muren en hekwerken. Gebouwen, soms kil en afstandelijk, soms lelijk en onvolwassen. Tegelijkertijd intrigerend. Een aura van tijdelijkheid, morgen sta ik op een andere plaats met nieuwe werknemers. Buiten kantooruren overheerst de leegte. Dezelfde leegte als in een door rolluiken gedomineerde winkelstraat na sluitingstijd.

De belangrijkste materialen waarmee Anne Elst werkt binnen haar modelfotografie, zijn gevoelens en creativiteit. Fotografie is voor haar de vertaling van wat er in het menselijk hoofd omgaat. Fotografie is het samen werken met het model aan die vertaling. Fotografie is niet het bezit van zoveel mogelijk apparatuur, maar met wat je hebt. Meedoen aan het thema "Asgrauw" sprak haar direct aan. Emotie, ziel, verhaal en de verbeelding staan op de voorgrond, puur en eerlijk. Grauw. Want zo gaat het toch vaak met gevoelens. Asgrauw.

Hennie van Vliet Asgrauw werd het geheugen. Herinneringen aan haar man, al 30 jaar overleden? Drie kinderen nog herkend, de miskraam nooit vergeten.

Dierbaarder dan moderne spullen met stekker: de Braun platenspeler van Kirsten König. Er na ruim een decennium vinyl mee afspelen afscheid van moeten nemen, valt haar dan ook zwaar. Ze gebruikte de afzonderlijke onderdelen in het kader van 'Asgrauw' voor sieraden,
waarmee een beetje gerouwd kan worden om iets ouds – maar meteen iets nieuws werd geboren.

Jan Kees Helms heeft een korte film gemaakt het het model Christina Naked. Zij heeft de laatste jaren de nodige operaties ondergaan met de nodige complicaties. De pijn die zij ervaren heeft verbeeldt zij op haar eigen theatrale wijze. De soundtrack is gemaakt door de Australische componist James McDougall en heeft muziek uitgebracht op talloze internationale netlabels onder de naam Entia Non.

De Werkplaats
Valkestraat 6
3811 KD Amersfoort

Open: zondag 19 december 2010 van 14 - 17 uur

Programma 2011

De thema's voor het komend jaar zijn zo goed als rond. We gaan door met ons welbeproefde concept door ons te laten leiden door een thema en hier gast-exposanten voor uit te nodigen en ter plekke voor drie uur een expositie te maken. Hier alvast een voorproefje...

16 januari 2011: Lege ruimte <> Ruime leegte (met Machinist)
20 februari 2011: Het dagelijks Brood (met Al Conroy)
20 maart 2011: Licht Bewogen

15 april 2011: Uit de Knop

20 mei 2011

17 juni 2011: Branding
17 en 18 september 2011: Samensmelten (met Dirk Serries - Microphonics)

oktober 2011: Kippenvel

18 november 2011

16 december 2011: Donker

recensie ; Geen blad voor de mond

JAN KEES HELMS & AL CONROY & JAN-M IVERSEN - GEEN BLAD VOOR DE MOND (3"CDR by Lor Tapes)
Every month Jan Kees Helms organises an exhibition in his home town Amersfoort and invites other artists. In November the theme was 'Geen Blad Voor De Mond', which roughly translates as 'you can say it all'. Helms produced two video's and on this 3"CDR you'll find the soundtracks, one by Jan-M Iversen and one by Al Conroy (whom we remember from a previous life as Not Half). Iversen's piece deals with sounds recorded from Norwegian woods, with the addition of some sounds of unknown origin. A nice piece of drone music. The same piece is also the starting point for a piece by Iversen with extra sound material by Helms, supposedly with voices from a heavy debate in Dutch parliament, but that was something hard to tell. The three pieces by Conroy are all short based on the voice of Geert Wilders, again something I couldn't know if I wasn't presented this information. I am not sure, although I can guess, what this all has to do with 'you can say it all', but even without the political connotations quite a nice release. Small but nice, and check out Helms' Youtube also for some excellent short films.

Frans de Waard - Vital Weekly 757

9 kunstenaars nemen geen blad voor de mond

Een dag nadat er landelijk is geschreeuwd om cultuur, namen 9 kunstenaars geen blad voor de mond en vulden De Werkplaats met zeer divers werk. Van sieraden, tot mode, van horror-achtige videobeelden naar light-paintings, van Monty Pynton-achtige fotografie naar registratie van neergevallen natuur in de stad.

De expositie werd goed bezocht en wederom vielen alle verschillende invalshoeken goed samen.

De Werkplaats - Geen blad voor de Mond - 21 november 2010

Jan Kees Helms & Jan-M Iversen - Geen blad voor de Mond - one from jankeeshelms on Vimeo.

Jan Kees Helms and Al Conroy - Geen blad voor de Mond - two from jankeeshelms on Vimeo.

Geen blad voor de mond

Bladeren genoeg om voor de mond te nemen. Maar Kirsten König had vooral
modebladen in gedachten, toen ze nieuw werk maakte voor De Werkplaats. Deze lopen als
rode draad door haar vaak associatief samengestelde tekeningen, collages en kleding – de
perfecte inspiratiebron voor de lelijke kant van schoonheid en de pracht van onverwachte
dingen.

Mannelijke modellen vormeen de basis van een draagbaar ogend kledingstuk, dat op unieke
wijze wordt gefotografeerd door lightpainter Bernd Oschelda. Jaren geleden is hij begonnen met drum 'n' bass feesten met de naam Subtopia. Het futuristisch en veelkleurige is eveneens terug te zien in zijn kleurrijke fotografie.

Hennie van Vliet komt terug met een beeld waarbij schaamte en deugdzaamheid keurig samenvallen.

Deze keer neemt Baukje Rienks je mee de stad in. De bomen verkleuren en verliezen hun blad. De mens maakt zich op voor de winter. Deze transitie van het najaar wordt in een serie alledaagse stadsbeelden zonder omwegen blootgelegd.

Patricia Thomazo is geboren in Frankrijk en woont en werkt in Amsterdam. Zij laat zich leiden door de natuur met al zijn verschillende vormen, kleuren en groottes. Op haar balkon onderhoudt zij een tuin die de inspiratiebron is voor haar sieraden.

Jan Kees Helms is het bos ingegaan waar het blad nergens te vinden door kale naaldbomen. Naakte mensen laten zich gaan wat in hen opkomt en zijn verbeeld in fotografie en film. Jan-M Iversen uit Noorwegen heeft field-recordings gemaakt in de diepe wouden van zijn land en dit gebruikt in een onheilspellende soundtrack. Jan-M Iversen is een experimenteel muzikant, die zich vooral heeft toegelegd op dronemuziek. Allan Conroy uit Canada is uitgegaan van de stem van Geert Wilders en heeft daar een korte soundtrack van gemaakt. Allan Conroy is sinds de jaren '80 actief in de onafhankelijke experimentele muziekscene. In 1991 heeft hij al eerder samengewerkt met Jan Kees Helms voor de compliatietape E-O O-E. Beide soundtracks zijn inspiratiebronnen voor twee korte films van Jan Kees Helms.

Aidan Baker, muzikant en schrijver uit Canada en woonachtig in Berlijn heeft in november zijn nieuw boek "The Shape of Snakes" uitgegeven. Enkele illustraties uit zijn boek worden tijdens "Geen blad voor de Mond" getoond.

Tijdens de expositie is ook de laatste uitgave van Lor Tapes te koop met muziekstukken van Jan-M Iversen, Allan Conroy en Jan Kees Helms. De cd3 kost 5 euro.

Expositie:
21 november 2010 van 14 - 17 uur

Lokatie:
De Werkplaats
Valkestraat 6
3811 KD Amersfoort

op zoek naar intimiteit

Het blijkt toch wel moeilijk te zijn om intimiteit te vinden. Veel mensen waren op de been voor Vreemde Gasten en kwamen De Werkplaats binnen, maar de intieme beelden van gast-exposant Henri Sender bleken toch bij een groot deel van het publiek te confronterend te zijn. Bij anderen kwam het verhaal wel binnen en waren de reakties open en geinteresseerd.

De film van Jan Kees Helms met de zoektocht van de intimiteit tussen mannen onderling blijft een brug te ver voor veel bezoekers...

Desondanks een mooie en warme expositie tijdens de koude dagen tijdens dit kunstminnende weekeinde die veel mensen op de been brachten in de binnenstad van Amersfoort.

Werkplaats Vreemde Gasten 16 en 17 oktober 2010

In search for intimacy

Henri Senders werkt met zijn intuitie en gaat open de sessies in met modellen die hij op zijn gevoel selecteert. Zoekend door de lens en met kleine aanwijzingen gaat hij op zoek naar de intieme momenten die het model laat zien en legt deze vast met zijn camera. Zijn foto's zijn poetisch, zacht, erotisch en vooral kwetsbaar. Over zijn manier van werken zegt hij: "Intuïtief en improviserend kunnen werken met prachtige mensen. Het mooie kunnen vangen dat voor je ogen voltrekt: emoties, kwetsbaarheid, niet weten, verlangen, vertrouwen, intimiteit, …, ontdekkingsreizen. Je laten verrassen, zonder gehinderd te worden door concepten en regels of wat ‘gebruikelijk’ is. Weer even dat kind kunnen zijn, dat verwondert constateert hoe mooi gewone en simpele dingen worden als je ‘anders’ kijkt. Dat alles samen is misschien de beste manier om te omschrijven wat voor mij fotografie betekent. Natuurlijk licht, echtheid, respect en subtiliteit zijn daarmee onlosmakelijk verbonden geraakt."

Jan Kees Helms heeft vorig jaar de CD-r 'ANYPARK' samengesteld met de New Yorkse muzikant Billy Gomberg. Opnieuw zijn zij de samenwerking aangegaan. Gomberg maakt met name electronische muziek en heeft deze uitgebracht op toonaangevende labels als Resting Bell, Experimedia, mOAR en The Land Of. Met de soundtrack van Billy Gomberg in het achterhoofd heeft Jan Kees Helms de zachte aanrakingen tussen twee mannen gefilmd en er een korte film van gemaakt waar intimiteit en aftasten sleutelwoorden zijn. Deze film was eerst bedoeld voor het homo-evenement KeiROZE.

Expositie:

zaterdag en zondag 16 - 17 oktober 2010 (tijdens Vreemde Gasten weekeinde)

Open:

11 - 17 uur

Lokatie:

Valkestraat 6

3811 KD Amersfoort

De Werkplaats smelt

Kirsten Konig, Baukje Rienks en Jan Kees Helms smelten samen met drie andere kunstenaars tijdens de MODE?SHOW en

zullen 16 en 17 oktober hun kunstjes laten zien op de catwalk.

Meer info op www.modeshow.org

Aquamarijn kabbelt rustig door

De Werkplaats viel stil toen Dirk Serries zijn gitaarsnaren in beweging bracht en het publiek bijna 30 minuten wist te boeien met zijn voortgaande harmonische klanken. Voor het eerst werd de expositieruimte omgetoverd tot een mini-concertruimte met een prachtige akoestiek. Voor herhaling vatbaar!

Aquamarijn

Na een zomerse stop tijd voor verse exposities met als opening een concert van de Belgische muzikant Dirk Serries met zijn intieme project "Microphonics."

Een Gibsongitaar uit ' 76 en een buizenversterker op het podium associeert men meestal met een blues en/of rock-act. Maar met Microphonics is het anders. Microphonics is Dirk Serries, sinds 1984 de man achter vidnaObmana en Fear Falls Burning. Gestructureerde, gecomponeerde en harmonische sfeermuziek waarbij het eigen geluid van de gitaar een centrale rol speelt, aangevuld met de nodige effectpedalen. Een spirituele wereld waarin repetitieve gitaarlijnen het uitgangspunt vormen van een muzikaal verhaal zich gedurende een stuk langzaam maar zeker steeds verder uitbreidt. gebaseerde minimale muziek, duidelijk verwant met veel oeroude sacrale muziek. Zo roepen de lage, lang aangehouden drones vergelijkingen op met het gezang van Tibetaanse monniken, of de immer aanwezige grondtoon in Indiase raga's. Microphonics zit op het Nederlandse Tonefloat label, bekend om zijn prachtig verzorgde, luxueuze vinyl uitgaven.

Speciaal voor exposities heeft Dirk Serries Microphonics XVI geschreven voor een korte film van Jan Kees Helms, waarbij de beelden van kabbelende water tegen de ijsrand met schitteringen in het licht net zo hypnotiserend en minimal is als de muziek van Microphonics.

Baukje Rienks maakt nieuw werk met gejutte materiaal bij de zee en combineert deze materialen tot nieuwe voorwerpen en kunstwerken.

Kirsten König komt met nieuwe kleine tekeningen met lichtvoetige verwijzingen naar aquarel en aquamarijn de boventoon voeren.


Expositie:
Zondag 19 september van 14 - 17 uur

Concert:
Zondag 19 september van 15 - 16 uur.

De Werkplaats
Valkestraat 6
3811 KD Amersfoort

Dirk Serries : Microphonics XVI live

Na de zomerstop een rustig doch intens start met een concert van Dirk Serries. Dirk Serries maakt sinds 1984 prachtige drone-muziek met projecten als Vidna Obmana, Fear Falls Burning en sinds 2008 ook met zijn meest intieme project "Microphonics." Jan Kees Helms heeft hem uitgenodigd om een muziektrack te maken voor een nieuwe korte film. Geheel in de stijl van de muziek van Microphonics heeft Jan Kees Helms water en ijs gefilmd en de langzame bewegingen van het water en reflecterende licht sluiten naadloos aan bij de trage gitaarklanken en klanktapijt van Dirk Serries.

Om 15 uur zal Dirk Serries een concert geven in De Werkplaats met zijn nieuwe compositie "Microphonics XVI." Wil je alvast een voorproefje van zijn muziek. Meer is te lezen op zijn website en via You Tube.

De Werkplaats
Valkestraat 6
3811 KD Amersfoort

Concert: 15 - 16 uur

Zoete expositie

Nog nooit was De Werkplaats zo zoet als tijdens de expositie "Pretty in Pink." Het roze en sensuele spatte van de muren af van een goed gevulde en afwisselende expositie. Kleine intieme werken van zowel Kirsten König, Rattawud Svirisut en Ellen Faber. De warme sfeer werd nog eens benadrukt door gezellige bijzetlampen van Baukje Rienks. De zelfportretten van Jan Kees Helms en foto's van mannelijk naakt gaven de erotiek de vrije hand. En de ballroomjurken van Rattawud speelden een centrale rol in de ruimte van De Werkplaats in de korte film "Pink Park" van Jan Kees Helms.

Schijnbaar was de opening van de Roze Week bij kunsthal KadE dusdanig aantrekkelijk met hapjes en drankjes dat slechts weinig mensen deze expositie hebben kunnen meemaken.

De Werkplaats - Pretty in Pink

Pretty in Pink

Tijdens de Roze Kunstkijkroute, als opmaat voor de tweede Roze Zaterdag in Amersfoort, vele kunstwerkjes die roze zullen zijn of geinspireerd zijn door homo-sexualiteit.

Rattawud Srivisut heeft twee mooie lange roze jurken gemaakt die op een galabal niet zullen misstaan. Hij heeft er deze woorden bijgemaakt:

Vriendin

Vriendin…vrij en vrolijk.
Vriendin…vriendinnen.
Vriend-in goede tijden.
Vriend-in slechte tijden.
Vriend-in mijn leven.
Vriend-in mijn hart.

Geïnspireerd door de weelderige jurken van Rattawud en de poetische muziek van The Use of Ashes heeft Jan Kees Helms de sprookjesachtige film "Pink Park" gemaakt, waar de donkere zoetigheid vanaf druipt en twee jonge vrouwen elkaar aftasten en in zichzelf opgaan.

Ellen Faber:

Op de expositie hangen 4 uniforme witte kartonnen kasten met een eenvoudig hang- en sluitwerk. Er is een keuze. Blijft de deur gesloten of wordt wat verborgen was getoond in het licht en ‘kom je uit de kast’’. Laat het ware gezicht zien in al zijn schoonheid; ‘hier ben ik’ ( It is showtime !) Elk kunstwerk verwijst op subtiele wijze naar de titel van de expositie.

Baukje Rienks:

Nieuwsgierig hoe De Werkplaats er pretty in pink uitziet? Dat kan, tijdens de Kunstkijkroute is de werkplaats helemaal ge-re-styled tot een gezellige living. Gehaakte kleedjes op de vloer, kussens om in te loungen, lampenkapjes voor de goede sfeer, rozen ook al hebben ze doorns en collages om het af te maken. Dit alles wordt natuurlijk compleet ton sur ton uitgevoerd in de teint Roze.

Kirsten Konig

Samen met Jan Kees Helms verzorgt zij voor een deel van de roze modeshow "Gender doesn't matter." Een preview van de gipsen kleding zal tijdens Pretty in Pink te bewonderen zijn.

Expositie:
De Werkplaats
Valkestraat 6
3811 KD Amersfoort

Open:
20 juni van 14 - 17 uur

koeienloeien

Luid geloei is hoorbaar als bezoekers de poort richting De Werkplaats inlopen. We gaan terug in de tijd. Lang geleden was de ruimte van De Werkplaats een schuur of stal waarin dieren werden gehouden. Nu zijn ze terug, op doek, papier en beeldscherm.

Tine van Houselt woont tussen de koeien op de boerderij in de Achterhoek en schildert haar dames met ieder haar eigen karakter en uitdrukking. Een zestal zorgvuldig geschilderde koeienschilderijen vulden de ruimte. Het werk van Baukje Rienks daarentegen is losjes van opzet. Snelle geborduurde schetsjes op de sfeervolle verroeste metalen achtergrond. Een rol papier met daarop waterige tekeningen van Kirsten Konig lag gedrapeerd over de katrollen. Bezoekers konden tegen een luttel bedrag een tekening van de rol afknippen meenemen. Jan Kees Helms is op bezoek geweest op het bedrijf van Tine en Floris en heeft daar een korte poetisch film gemaakt van het leven van de koe. Van het kalfje in het stro tot het dagelijkse melken. De geluiden van de boerderij heeft hij verwerkt tot een intense geluidscollage.

Een mooie thematische expositie met vier verschillende interpretaties van koeien werd helaas door weinig mensen bezocht, maar de degenen die aanwezig waren, werden even weggerukt uit de stedelijke omgeving.

De Werkplaats : Oude Koeien

Oude koeien

Maandelijks organiseren Jan Kees Helms, Kirsten König en Baukje Rienks een expositie tijdens de Kunst Kijk Route aan de hand van een thema. De expositie wordt samengesteld met gastexposanten en is slechts drie uur te bezichtigen. Het gaat hen om de samenstelling en verbinding welke er is op dat moment.

Tine van Houselt: "Koeportretten"
Toen ik in 2000 met mijn partner op ons melkveebedrijf ging samenwerken, ben ik begonnen met het schilderen van koeien. Mijn eigen modellen, die ik dagelijks onder het melken in de melkstal voorbij zie komen.

Mijn werk lijkt in eerste instantie fotografisch (realistisch), maar van dichtbij wordt het grafisch (abstract). De koeien bestaan uit allemaal strak afgebakende vlakjes. Door overdrijving van sommige lijnen en vlakken, komt het karakter van de koe sterker naar voren. Dit is wat ik wil; het eigene van het dier vastleggen.

Onder het melken maak ik al keuzes wie ik ga schilderen. Niet iedere koe is geschikt. Een koe die ik ga portretteren, moet een mooie “koeienblik” hebben, een volwassen kop en een goed geproportioneerd lijf. Dat betekent dat ik ook vaak oudere koeien schilder. Dan hebben ze een sprekender kop.
Ook schilder ik regelmatig oudere koeien in opdracht voor collega-boeren. De betreffende koe heeft dan meer als 100.000 kg melk geproduceerd. Reden voor een huldiging en voor de eigenaar een reden om haar te laten vereeuwigen op linnen.

Jan Kees Helms: "koeienloeien"
Melk is het begin van de voortgang van het menselijk leven. De moedermelk wordt vervangen door koeienmelk in tal van verschillende versies en presentaties. Net als de moederborst wordt de uier na een aantal productieve jaren vervangen door vers bloed. Gelukkig zijn er boeren die doorgaan met het melken en met een koe een quotum van maar liefst 100.000 kg melk weten te behalen. In deze korte film een impressie over de leefomgeving van een oude koe.

Baukje Rienks: "Oude koeien, melk de witte motor"
Koeien in het weiland eten vers gras. fijn en slow. Maar meestal krijgen ze nu in de stal een aangepast dieet zodat ze magere, halfvolle of volle melk produceren. De moderne Koe is een geoptimaliseerde melkfabriek en naamloos. Ik ben op zoek gegaan naar afbeeldingen van koeien en heb deze met de naaimachine bewerkt om het machinale in het productieproces van ‘melk de witte motor’ te tonen.

Kirsten König: "Koeien verkopen nu eenmaal"
'Oude koeien' zou de mogelijkheid bieden wat oude zooi van zolder te trekken en aan de gehavende muren van de expo-plek te hangen. Om eerder gemaakt prutswerk opnieuw onder de aandacht te brengen. Om nog-maar-weer-eens een schilderijtje of knipwerkje te maken van een eerder succesvol getoond item.
Maar Kirsten König bekijkt het thema - hoewel licht-sarcastisch omdat 'koeien nu eenmaal verkopen' - weer net zo verfrissend als altijd: voor een uiterst laag bedrag zal de bezoeker zijn eigen kunstkoe kunnen uitkiezen en aanschaffen, dus wees er tijdig bij op 16 mei a.s.!

De Werkplaats
Valkestraat 6
3811 KD Amersfoort

Open: 16 mei tussen 14 en 17 uur

Groen Gras zindert

De lente was in de lucht, het Smartlappenfestival in de binnenstad ontroerde vele zielen en De Werkplaats had haar deur geopend met verse kunst van scholieren van de Prins Willem Alexanderschool met een achttal korte filmpjes die zij hadden gemaakt met Jan Kees Helms. Onder een lekkere beat kwamen deze films voorbij en de toeschouwers werden getrakteerd op filmpjes over pesten, vriendschap, jezelf-zijn, verdwijntrucs en een korte thriller waarbij iemand viel van een Monickendam.

Baukje Rienks toonde sferische foto's waarbij kleur en vorm belangrijke ingredienten waren voor strakke vormgegeven beelden met een zachte toon. Kirsten Konig had een viertal getekende portretten in haar bekende tekenlijn. Jan Kees Helms vertoonde een korte film over jaaghutten in Duitsland, welke bestond uit foto's en fieldrecordings.

Rattawud Svirisut vulde de middenruimte met twee jurken met verschillende lagen met daaronder schoenen op een stuk gras. Hennie van Vliet toonde een tweetal foto's van grasvelden. Helaas was het verboden om het grasveld te betreden.

Wederom een afwisselende expositie waarin het diverse werk elkaar wist aan te vullen en te versterken.

De Werkplaats - Groen als Gras

Acht X Groep 8

Donderdag 15 april 2010 was De Werkplaats bomvol met leerlingen van groep 8 van de Prins Willem Alexanderschool uit Amersfoort. Een week daarvoor hebben zij met begeleiding korte filmpjes gemaakt onder begeleiding van Jan Kees Helms. Zij kregen de opdracht een kort filmpje te maken door middel van foto's. Op zich een ingewikkelde klus om binnen twee uur tijd een titel en verhaallijn te bedenken en dat vervolgens ook nog spelen en fotograferen.

De geselecteerde foto's werden door Jan Kees Helms gemonteerd tot acht korte filmpjes die tijdens de KunstKijkRoute van 18 april getoond gaan worden. De kinderen kregen een preview.

De resultaten waren boven verwachting en de kinderen wisten goed hun creativiteit en speltalent toe te passen. Er is een grote diversiteit te zien aan thema's, zoals pesten, vriendschap en de grote verdwijntruc.

Dit project was een try-out van Stichting KunstKijkRoute en Scholen in de Kunst, om kinderen kennis te laten maken met kunstenaars en hun werkwijze.

Groen als Gras

‘ Onder mijne voeten 'k Heb verloren m'n beste vriend 'k Zal hem zoeken moeten...'

Maandelijks organiseren Jan Kees Helms, Kirsten König en Baukje Rienks een expositie tijdens de Kunst Kijk Route aan de hand van een thema. De expositie wordt samengesteld met gastexposanten en is slechts drie uur te bezichtigen. Het gaat hen om de samenstelling en verbinding welke er is op dat moment. De lente is begonnen, dus tijd voor “Groen als Gras” en de KunstKoopRoute.


Prins Willem Alexanderschool – Groep 8
Scholieren hebben acht korte filmpjes gemaakt door middel van fotografie onder begeleiding van Jan Kees Helms. Deze kersverse kunstwerken zullen tijdens de KunstKijkRoute getoond worden.

Hennie van Vliet
Hennie is jarenlang fotograaf en lid van fotogroep Deeez! Details vallen hem op en belicht ze met een heldere beeldtaal.
“ Groen als gras, was ik, ik wist niet hoe het was.
Nu al begint het vergeten, herinneringen, verboden te betreden.”
“ Groen als gras, was ik, zo fel groen.
Met de schaduwen had ik , dacht ik, niets van doen.”

Rattawud Srivisut
Rattawud is een in Nederland woonachtige Thaise modeontwerper. Voor De Werkplaats heeft hij zich laten insprireren door ontluikende bloemen.
“Zo groen als gras… zo fris als een lentebries…die mijn jurken doen bewegen als ontluikende bloemen, blad over blad… met heldere kleuren…proef de lente!”

Jan Kees Helms
Als een koning troont de mens zich boven het veld, speurend naar bewegingen en prooi. De afstand is groot, maar overbrugbaar door een voortsnelle stuk metaal die het warme vlees zal raken. Een korte film bestaande uit foto’s en fieldrecordings.

Kirsten König
Kirsten König heeft haar kindertijd nooit helemáál achter zich gelaten en dat komt voor het thema 'Groen als gras' goed uit. Haar portretjes op basis van kinderherinneringen willen stuk voor stuk voor een 'oh ja'-moment zorgen.

Baukje Rienks
Sneeuwwit, rood bloed, blauwe lucht en zo groen als gras. Meestal kloppen deze pleonasmen wel met het ideaalbeeld in je hoofd. De werkelijkheid is anders. De sneeuw langs de kant van de weg is grijs, gestold bloed is bijna zwart, de lucht is vaak grauw en het gras is soms geel. Het verschil tussen ideaal en werkelijkheid vertaalt Baukje naïef in een serie ‘bewogen’ foto’s waarbij kleur de boventoon voert.

KunstKoopRoute
Tijdens de eerste kunstkooproute is er eveneens werk te koop met korting, kleine kunstwerkjes van 15x15 cm voor 46 euro en je kan een fotografisch portret laten maken door Jan Kees Helms voor slecht 40 euro.

Zondag 18 april 2010 van 14 – 17 uur

De Werkplaats
Valkestraat 6
3811 KD Amersfoort
http://dewerkplaats.blogspot.com

Kunstkijken wordt Kunstkopen!

Voor het eerst organiseert de Amersfoortse KunstKijkRoute een KunstKoopZondag op zondag 18 april a.s. De meeste van de deelnemende kunstenaars zorgen voor aantrekkelijke aanbiedingen in hun galerie of atelier en met het 15x15 project wordt kunstkopen
haalbaar voor de meeste beurzen. In De Werkplaats kan je voor 46 euro een fotografisch portret laten maken door Jan Kees Helms

15x15=46
Naast de vele aanbiedingen kent Amersfoort vanaf 18 april een uniek project:
het 15x15 project. Bij bijna dertig deelnemende kunstenaars zijn minischilderijtjes te koop voor het vaste bedrag van € 46,-- per stuk. De vaste kunstenaars van De Werkplaats doen mee aan dit project.
Elke kunstenaar geeft een eigen draai aan de invulling van de doekjes.
De klant heeft de mogelijkheid om te gaan shoppen bij verschillende kunstenaars om op die manier een eigen combinatie samen te stellen.
Het project zal meerdere jaren doorlopen, waardoor het goed mogelijk is om de collectie in de loop der tijd uit te breiden. Zie het als een groeibrillant.
Groeikunst in Amersfoort: echte kunst voor een betaalbare prijs.

De Werkplaats ontboezemt

Een torso draait rond in de ruimte, gedichten flarden van Alejandra Slutzky zijn als een collage geplakt binnen het borstpartij. De lezer wordt uitgedaagd om haar ontboezemingen te ontmaskeren. Het gedicht is geïnspireerd ophet object van Jan Kees Helms. Het geluid van Fever Spoor vult de ruimte met geknisper en gekraakt terwijl de hand van Jan Kees Helms verdwijnt in de borstkas. Een kleurrijke wilde kollage van Marcel Herms hangt geintergreerd met de oude baksteen struktuur vastgenageld aan de wand.

Intiem en sereel liggen twee harten op een tafel. Donker en licht als twee afgescheiden werelden. Wanneer je dichterbij komt en tracht de uitgeknipte poëtische woorden van de perzische dichter Haziz te lezen overvalt je de zoete geur van zeep. Een verrassend object van Ellen Faber.

Dagboekfragmenten van Baukje Rienks hangen aan een lijn, woorden, beelden en draad vertellen kleine openbaringen die prikkelen tot nieuwsgierigheid. En op wie is Kisten König stiekum verliefd. Een tipje van de sluier wordt opgelicht in een viertal tekeningen, maar laten nog veel te raden over.

"Hand in eigen boezem" was het thema in deze rustige expositie die plaats vond op de eerste lentedag van 2010. De natuur ontluikt, maar is nog niet tot volle wasdom gekomen. Ontboezemingen zijn zeker gedaan, maar niets alles is bloot gelegd...

De Werkplaats: Hand in Eigen Boezem

Hand in eigen Boezem

Tijd voor introspectie, tijd voor bekentenissen, tijd voor herstellen, tijd voor ....

Kirsten König: Tijd voor 'Ontboezemingen'
Na de hand in eigen boezem te hebben gestoken, werkt Kirsten
König – opnieuw met gemengde technieken – aan enkele achter glas gevangen kwetsbare ontboezemingen (waarvan ze nu al denkt dat ze ze beter niet kan doen).

Jan Kees Helms en Fever Spoor: Tijd voor vervreemding
De hand wordt letterlijk in eigen boezem gestoken in de korte film van Jan Kees Helms met krakende muziek van Fever Spoor.

Alejandra Slutkzy en Jan Kees Helms: Tijd voor Introboezem
Een torso van borsten wordt bekleed met bekleed met gedachten waarvan niemand het bestaan wist.

Baukje Rienks: Tijd voor vallen en opstaan
Aan de hand van dagboekcollages puzzel ik met mijn verzamelingen en teveel aan inspiratie. Ik erken: ordenen en structuur aanbrengen is een doel op zich en geen middel. Ik hol steeds -wel - met andere snelheid, maar toch, in dezelfde valkuil, verlies weer het overzicht en begin opnieuw. Ik had topsporter moeten worden, oefenen, herhalen, vallen en opstaan hadden me vast ver gebracht.

Ellen Faber: Tijd voor introspectie
Zijn wij mensen niet geneigd de schuld van een omstandigheid bij anderen te zoeken? Laten we de hand in eigen boezem steken!
De hand in eigen boezem steken betekent voor mij; bij mezelf nagaan wat ik in mijn denken over een ander kan veranderen in plaasts van ervan uit te gaan dat de oplossing ligt bij het veranderen van die ander. Hafiz, een Persische dichter die veel liefdespoëzie schreef maakte een gedicht over de waarheid. De waarheid wordt niet gekend door uitgesproken woorden maar door het hart.

I have a thousand brilliant lies for the question; 'How are you?'
I have a thousand brilliant lies for the question :'What is God?'
If you think that the truth can be known from words,
if you think that the sun and ocean can pass through that tiny opening called the mouth, someone should start laughing, someone should start wildly laughing.
Hafiz

Een hart van zeep met de woorden; 'How can I be more loving?' Het lichte hart is zwart van schuld gedachten. Kunnen die weggewassen worden? Een rijstpapieren omslag met uitgesneden dichtregels. Het licht valt door de woorden. De woorden bevatten de waarheid niet maar het licht wel.


CD presentatie: 15:00 uur
Fever Spoor en Post Mortem presenteren hun split-cd uitgebracht op het label Lor Tapes met hergebruikte opnames.

De Werkplaats
Valkestraat 6
3811 KD Amersfoort

Open: 21 maart 2010 van 14 - 17 uur

Op bezoek...

"Het is net alsof ik bij je op bezoek ben," vertelde een bezoekster toen zij De Werkplaats binnen stapte. Een warme sfeer met een lamp met gedichten uitgeknipt en getekend door Ellen Faber hing midden in de ruimte. Bloemen kleurrijk op de vensterbank bij het raam met reflecterende foto's van Baukje Rienks geven zowel een weerspiegeling op jezelf als op wat je ziet.

De uiterst gezellige tekeningen van Kirsten König achter glas en op vitrage getoond weerspiegelen de archetypes van mensen levend achter de geraniums. Marcel Herms zorgt voor een zwart witte tegenhangers met cynische weerspiegelingen op de binnenwereld en buitenwereld met snelle inkttekeningen.

Urenlang heeft Jan Kees Helms zijn camera gericht op het buitenraam en gefilmd wat er voor de ruiten en achter het raam gebeurd, deze trage film verbeeld de tijd van thuis. De film werd ondersteund met muziek van de Duitse geluidskunstenaar Gregory Buettner die voor deze film een soundtrack maakte met geluiden uit zijn eigen huis.

Het object van Marian Dessing met geraniums op een fotolijst completeerde de expositie, een standaard voor een dierbare herinnering.

De titel "Achter de Geraniums" deed al veel bezoekers glimlachen bij binnenkomst. Of dit het toekomstbeeld waar sommigen voor vreesden, dat blijft een vraagteken, die in de loop van de tijd wel beantwoord zal worden.

De Werkplaats - Achter de Geraniums

Achter de geraniums

De beschutting van de vitrages, bloemen en prullaria vormen de gezellige en effectieve afscheiding van de buitenwereld en de straat. Wat er binnenshuis gebeurd is niet voor andere ogen en oren bestemd, want we houden het binnenshuis en hangen de vuile was niet buiten. Maar toch... de warme binnenwereld is de inspiratiebron voor een nieuwe expositie in De Werkplaats.

Marcel Herms
Marcel Herms tekent al vele jaren zijn inktzwarte bespiegelingen op zijn innerlijk wereld en op de buitenwereld. Hij heeft zijn tekeningen en schilderijen getoond in mail-art projecten, fanzines en andere DIY expositievormen.

Gregory Buettner en Jan Kees Helms
Gregory Buettner is een Duitse geluidskunstenaar die al verschillende releases op zijn naam heeft staan met thuisopnames. Hij heeft onder andere samengewerkt met Asmus Tietchens. Zijn compositie is het uitgangspunt voor een korte film van Jan Kees Helms die inzicht geeft wat er binnenkamers afspeelt.

Kirsten König
Van oude mensen (en dingen die niet voorbijgaan)
De stereotypen van de Nederlandse gepensioneerde achter zich latend, werkte Kirsten König aan een reeks kleine portretjes van rijpere vrouwen. Het werden licht sarcastische maar toch liefdevolle teken- en schilderwerkjes, die binnen het thema 'Achter de geraniums' een andere kant tonen van de typische paarse pruiken en bloemetjesjurken. Een voorproefje van de werkjes van 13x21 cm is te vinden op http://kiekje.blogspot.com

Ellen Faber
Typerend voor het werk van Ellen Faber zijn de uit rijstpapier gesneden tekstfragmenten. In dit geval bestaat het ‘kanten kleedje’ uit een velletje rijstpapier waaruit de eerste strofe van het gedicht;’ Eens naar binnen durven kijken in de onbekende kamers die zich altijd openen voor de reiziger’ meerdere keren gesneden is.
Het tekstvelletje is gedrapeerd over een matdoorzichtige kegelvorm waardoorheen de, met kleurpotlood geschreven, tekst schemert. Het is een hangend papieren object, vluchtig als een naar binnen geworpen blik vanuit de langsrijdende trein. Het gedicht;’plotselinge ramen in afgelegen huizen’ van Lars Gustafson inspireerde Ellen Faber tot het maken van dit object.

Baukje Rienks
Kijk naar jezelf. voel de vitrages zacht wapperen. Zie het rood van de geraniums in de vensterbank en geniet van het niets doen. Het is taboe om achter de geraniums te zitten behalve als we het cocoonen of mindfulness noemen. Koester het verlangen en zie jezelf.
Deze kunst kijk route zorgen fotografie, spiegels en tekstvoor een innerlijke confrontatie met de geraniums.

Marian Dessing
Een herinnering verstopt achter de geraniums, een speels fotolijst... zo maar om naar te kijken of mee te nemen.


De Werkplaats
Valkestraat 6
3811 KD Amersfoort

Zondag 21 februari van 14.00 - 17.00 uur

Inktzwart ontdooit

De dooi zette flink in op de derde zondag in januari, waardoor de KunstKijkRoute weer druk bezocht kon worden op begaanbare wegen.

Veel mensen kwamen de afwisselende expositie met maar liefst 6 exposanten bekijken. De grote wand werd diagonaal gevuld met het grafisch werk van Jorrit Paaijmans. De subtiele viltcollage van Baukje Rienks verzorgde voor een verzachting in het het ronddraaiende werk van Jorrit. De collages van Kirsten Konig veranderde modellen naar tattoo-kunstenaars in een nieuwe fashionatmosfeer. Het grafische werk van Rianne Witteveen was oogststrelend en de donkere schilderen van Alejandra Slutzky waren een ode aan haar overleden moeder. Eric Quach toonde zijn duistere inktwerken via een digitale diashow en Jan Kees Helms heeft de muziek van thisquietarmy gebruikt voor een donkere sfeervolle film.

Ondanks de diversiteit van het werk was er een evenwichtige expositie van serieus werk en werk met een knipoog. Een veelbelovende start van 2010.

De Werkplaats - Inktzwart - 17 januari 2010

Inktzwarte expositie op 17 januari 2010

De donkere dagen worden minder, maar toch..... Inktzwart als thema voor de eerste expositie van De Werkplaats tijdens de Kunstkijkroute van januari met drie gastexposanten:

Jorrit Paaijmans
In zijn huidige werkwijze onderzoek Jorrit Paaijmans de alternatieve mogelijkheden van het gebruik van Oost-Indische inkt binnen het tweedimensionale vlak. Zijn voorkeur gaat uit naar een ruimtelijke beeldvorming. De lijnvoering in de werken vindt haar inspiratie in enerzijds onze gecultiveerde natuur en in haar stedelijke tegenhanger, anderzijds wordt de rol van de kunstenaar als maker onderzocht. Hoewel het werk opgebouwd wordt als een tekening worden de conventionele tekentechnieken omzeild. Hiervoor in de plaats worden door Jorrit technieken ontwikkeld die hun oorsprong vinden in de elementaire krachten van het bestaan. Om een zekere snelheid, directheid en op andere momenten een zekere traagheid op te leggen aan het materiaal, creëert hij zijn eigen 'injectiemethode' waarbij de inkt op het papier wordt gebracht met behulp van spuiten en infusen. Techniek krijgt daardoor een belangrijke rol in zijn beeldend werk. Geen verbeelding van de natuur, het is eerder de natuur zelf die haar werking doet.

Rianne Witteveen
Voor Rianne Witteveen is het maken van kunst een complementaire vorm van samenvoegen van gedachten, zintuigen en visualisering. Met zo hier en daar een vleugje humor.”

Thisquietarmy/Eric Quach
Thisquietarmy is een eenmansband uit Montreal/Canada en bestaat uit Eric Quach. Hij maakt drone- en ambientmuziek met zijn gitaar en talloze effectapparaten. Eric gebruikt en onderzoekt het gitaar als een instrument wat tonen genereert. Zijn concerten gaan gepaard met videobeelden. Voor de expositie heeft hij een soundtrack gemaakt, waarmee Jan Kees Helms een nieuwe film gaat maken. Tevens zal zijn beeldend werk digitaal te bewonderen zijn.

Vaste exposanten:
Baukje Rienks wordt een vaste mede-exposante in De Werkplaasts en start met een vleugje humor. ‘Spotten met spatten’ vat dit het beste samen. Met diverse handwerktechnieken heeft ze in vilt een gelaagdheid aangebracht en met verschillende soorten draden een schakering van zwarttonen toegevoegd. Want net als bij inktzwarte humor gaat het om het wel of niet kunnen aanvoelen van de nuance.


Kirsten König gaat opnieuw op associatieve wijze het thema te lijf - gewapend met pen, inkt en zorgvuldig geselecteerde foto's uit modebladen. Geïnspireerd door tatoeage-talent Kat von D en kunstenaar Dr. Lakra bewerkt zij reeds bestaande beelden tot een serie nieuwe. Duister nieuw werk, dat door de bijna schandalige vrijheid die eraan ten grondslag ligt toch lichtvoetig aandoet.

Jan Kees Helms gaat naast de video met Thisquietarmy een gitzwart broodje gezond maken. Veel ongezonder kan deze kleurloze hap niet worden dan de talloze fastfoodmaaltijden die voorgeschoteld worden.

Expositie:
Zondag 17 januari 2010 van 14 – 17 uur

De Werkplaats
Valkestraat 6
3811 KD Amersfoort

Alle 13 goed?

Alle 13 goed... een vrolijke afsluiter van het jaar, na tig van serieuze thema's die voorbij zijn gegaan. We laten ze nog even de revue passeren.

18 januari: IJzig Vuur (Icy Fire)
met Alejandra Slutzky en Frans de Waard (NL)
15 februari: De schreeuw (The Scream)
met Jos Smolders (NL)
15 maart: De Tranen van Eros (Tears of Eros)
met W.A. Davison (Canada), Hybryds (België) and Nico Pronk (NL)
19 april: De schoonheid van verval (Beauty of Decay)
met GX Jupitter-Larsen (U.S.A.) en fotogroep deeez! (NL)
17 mei: Safety Instructions met Illusion of Safety (U.S.A.) en Freek Bergervoet (NL)
21 juni: Spiegelingen (Reflections) met Puin + Hoop (NL), Nico Pronk (NL) en Aureus Figura (NL)
20 september: Contrapunt (Counterpoint) met Nadja (Canada) en Faye Wouterson (NL)
18 oktober: Toetje van de Week (Dessert of the Week) met Machinefabriek (NL) en tientallen basisschoolkinderen.
15 november: Kwetsbare Balans (Fragile Balance) met d'Incise (Swiss) , Boris Manodow (Azerbedzjan) en Freek Bergervoet (NL)
20 december: Alle 13 goed! (All 13 Okay!) with Jorg (NL)

Aangezien het thema "Alle 13 goed" toch verouderd bleek en veel mensen de roemruchte platenhoezen niet kenden, kozen velen voor het winkelen en het zich tegoed doen aan de gratis glühwein en chocolademelk die door de plaatselijke middenstand werd uitgedeeld.

Maar de mensen die wel de moeite namen om binnen te stappen waren aangenaam verrast door de meterslange tekening van Kirsten König en de pin-ups van Jan Kees Helms. Het swingende filmpje met de aanstekelijke muziek van Jorg wist ook hoge ogen te gooien.

Volgend jaar gaan we weer bloedserieus verder met als eerste thema Inktzwart.