Er dreigt weer een nachtvorst aan te komen. Hoog tijd om de virtuele expositie van Anita Renkema in De Werkplaats af te ronden met haar drieluik.
“De foto’s zijn op Terschelling gemaakt op het moment dat de Waddenzee bevroren was. De Wadden betekenen veel voor mij, het raakt mij als je hiernaar vraagt. Ik mis de Wadden, het roept een wijds gevoel op, wat aansluit bij mijn behoefte dat ik ruimte nodig heb. De Waddenzee is ongerepte natuur, er zijn wolken en luchten die telkens veranderen. Het was een geweldige ervaring om op de bevroren Wadden te zijn. Het lijkt net alsof de zee stroperig is, ijsschotsen die drijven ; een unieke ervaring.
“Wat is kunst... dat is een ruim begrip voor mij. Eigenlijk de gehele culturele sector, zoals dans, concerten, musea. Kunst is een emotionele voeding voor mij. Ik mis het enorm door de lock-down dat ik mij niet meer kan laten meevoeren in bijvoorbeeld een dansvoorstelling of een concert. Kunst raakt mij, inspireert en geeft rust. Maar wat het precies betekent is moeilijk onder woorden te brengen.”
Bij de voorgaande expositie hingen de foto’s van Terschelling aan visdraad. Nu zijn bij de exposities twee Friese doodlopers toegevoegd. “Op deze schaatsen heb ik geschaatst op de gracht van Emmeloord met mijn vader toen ik zeven jaar was. De materialen zoek ik erbij, om er een persoonlijke draai aan te geven, om er een link met wie ik ben en hoe ik was. Zo wordt het verhaal completer van wat ik wil laten zien.”
