Bij de verstilde foto's van Hennie van Vliet ging de belangstelling vooral uit naar de eenzaam broedende meeuw aan de Noordelijke IJszee, maar ook de vervreemdende schaduwen van een ceintuur, liggend op asfalt, leidde tot menig fotografisch diepgaand gesprek.
Jopie van Zanten kwam met groter werk, dan de vorige keer. Haar tafeltje (waterbakje?) in rotsblok (labyrint? sokkel?) werd met bewonderende verbazing bekeken. Haar gesprekken met bezoekers over haar andere sokkel werken waren gewoon leuk, door het inzicht, dat Jopie gaf in haar manier van werken en denken, maar ook door de kwaliteit van het eindresultaat. Zij vertelde, hoe zij inspiratie had gevonden in bij De Werkplaats aanwezige houten sokkels en de afgelopen maand van daar uit eerst tot een 3 dimensionale vorm kwam, die ze vervolgens weer aanvulde met een twee dimensionale kleurpotloodtekening.
